Πάμπλο Πικάσο, γυναίκα γραφή, 1934 // Pablo Picasso, Femme écrivant, 1934

Aimilia Ioannidis

Παρίσι, Γαλλία

Bon et fructueux mois d'octobre! Καλό μήνα!
[Pablo Picasso, Femme écrivant, 1934]

Καλό και γόνιμο μήνα του Οκτώβρη! Καλό Μήνα!
[Πάμπλο Πικάσο, γυναίκα γραφή, 1934]

ΤΕΙΧΗ και τοίχοι παντού, η οικοδόμηση ενός αδιέξοδου, τραγικού κόσμου

Zacharoula Gaitanaki

ΖΩΝΗ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

Τοίχοι, ντουβάρια, πέτρες, φραγμοί,τούβλα, τσιμέντο,εμπόδια, υποκρισία και αδιαφορία: η οικοδόμηση ενός αδιέξοδου, τραγικού κόσμου, μόνο κατ' όνομα σύγχρονου και προοδευτικού. Μίας κοινωνίας σκληρής, που ομαδοποιεί ή περιθωριοποιεί τους ανθρώπους και δημιουργεί εξουσίες - τέρατα, που δεν σέβονται και δεν υπολογίζουν τους πολίτες τους αλλά τους θεωρούν νούμερα σε στατιστικές που δεν τους βγαίνουν. Καιρός ν' αρχίσει το... γκρέμισμα!

ΤΕΙΧΗ

Για να μην ενοχλούνται

οι άνθρωποι, υψώθηκαν

τείχη και τοίχοι παντού.

ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ ΠΑΝ. ΓΑΪΤΑΝΑΚΗ

[Photo by Kamil Varcoller]

Σύντομα η εικονική πραγματικότητα θα κατακλύσει τη ζωή μας και δεν θα ξέρουμε ποιο είναι το Μάτριξ και που τελειώνει η πραγματικότητα

Αρκαδικός Κύκλος

Έχετε ποτέ σκεφτεί ότι ίσως να είμαστε μια από τις τελευταίες γενιές που μπορεί να συναντά ο ένας τον άλλον και να ερωτεύονται; Είμαστε ίσως από τις τελευταίες γενιές που βλέπουν το πραγματικό χρώμα του ουρανού και αισθανόμαστε τον άνεμο αντί για μια εικονική προσομοίωση στο πρόγραμμα κάποιου υπολογιστή. Είμαστε από τις τελευταίες γενιές που τρώμε πραγματικό φαγητό κι όχι χάπια και υγρά από καποιους σωλήνες όπως οι αστροναύτες.

Σύντομα η εικονική πραγματικότητα θα κατακλύσει τη ζωή μας και δεν θα ξέρουμε ποιο είναι το Μάτριξ και που τελειώνει η πραγματικότητα. Τα παιδιά θα γεννιόνται από σωλήνες και θα κλείνονται στο κελί φέρετρο τους αγκαλιά με ένα κομπιούτερ. Ήδη στην Ιαπωνία οι νέοι ερωτεύνται ηλεκτρονικές κοπέλλες και παντρεύονται ολογράμματα. Το απτό και το πραγματικό συγχέονται όλο και περισσότερο με τη φαντασία και ολο και περισσότεροι άνθρωποι ζουν ένα ρόλο σε σενάρια που σχεδιάστηκαν από κάποιους άλλους.

Αυτή τη στιγμή δεν αγγίζουμε τα χέρια. Δεν βρισκόμαστε πραγματικά κοντά ούτε ακούμε ο ένας τη φωνή του άλλου. Βρίσκομαι μόνος, αντικρίζοντας την ασημένια λεπιδα του Φεγγαριού, μυρίζοντας το γιασεμί σε αυτή την υπέροχη νύχτα. Εσεις βλέπετε κάποια ηλεκτρονικά γραμματάκια από πλήκτρα που πίεσαν τα δάχτυλα μου, και πιστεύετε ότι είμαστε κοντά κι ότι με γνωρίσατε...

Αρκαδικός Κύκλος