Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013
Κυριακή 25 Αυγούστου 2013
Εισαγγελείς στέλνει η κυβέρνηση στην ΕΡΤ
Ανάλογα τις περιστάσεις το κράτος θα χρησιμοποιήσει το κλομπ του μπάτσου ή την τήβεννο του δικαστή για να υλοποιήσει τις επιλογές του. Στην περίπτωση των εργαζομένων της ΕΡΤ αντί να πάνε τα ΜΑΤ να εκκενώσουν το ραδιομέγαρο, η κυβέρνηση προσανατολίζεται –όπως γράφει το «Βήμα» σήμερα- να στείλει τους εισαγγελείς να τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί τους εργαζόμενους της ΕΡΤ (λογικά η κατηγορία θα είναι «κατάληψη δημοσίου κτιρίου) και να λήξει ένας αγώνας που ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές.
* από giorgis
Δεν κλιμακώθηκε όμως, χάθηκε η ευκαιρία η ΕΡΤ να γίνει το κέντρο συντονισμού των λαϊκών διεκδικήσεων, ο αγώνας των εργαζομένων από ένα σημείο και μετά εκφυλίστηκε, και το αποτέλεσμα που αναγγέλλει η φυλλάδα του ΔΟΛ αναμενόμενο.
Η κυβέρνηση θέλει να ελέγχει απόλυτα το τηλεοπτικό τοπίο εν όψει των καυτών πολιτικών εξελίξεων του Σεπτέμβρη και δεν θέλει να υπάρχει μια φωνή –έστω και με τις περιορισμένες δυνατότητες που έχει τώρα η ΕΡΤ αφού εκπέμπει μόνο μέσω διαδικτύου- που να κάνει «παράσιτα» στην «ενημέρωση» που σερβίρουν ο Σίμος και το κυβερνητικό επικοινωνιακό επιτελείο στους καθεστωτικούς τηλεοπτικούς διαύλους.
Γ. Γ.
_______________* από giorgis
Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013
Homo homini lupus online: Σάλο προκαλεί το λαθρεμπόριο δερμάτων λύκου από τη...
Homo homini lupus online: Σάλο προκαλεί το λαθρεμπόριο δερμάτων λύκου από τη...: Εμπόριο που βρέθηκε στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Πεκίνου. Συγκεκριμένα οι κινεζικές αρχές ερευνούν μια εμπορική εταιρεία από το Πεκίνο... ...
Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013
Τρίτη 6 Αυγούστου 2013
Σάββατο 3 Αυγούστου 2013
Ου-τοπία - online: Εθισμός στην υποταγή
Ου-τοπία - online: Εθισμός στην υποταγή: Σ ε είδα να κάθεσαι στον καφενέ τον παραλιακό. Μπροστά σου, το ολόγιομο φεγγάρι, φώτιζε το ασημένιο ποτάμι, γέφυρα ανάμεσα στο γαλάζιο της ...
Κυριακή 28 Ιουλίου 2013
«Αυτοί οι τύποι που μας κυβερνούν σκότωσαν την Ελλάδα δύο φορές. Την πρώτη με την ψευδή ευμάρεια και τη δεύτερη με την πραγματική φτώχεια.
«Οι δύο θάνατοι» του «μικρού μας χωριού»
Jul 27, 2013
«Αυτοί οι τύποι που μας κυβερνούν σκότωσαν την Ελλάδα δύο φορές. Την πρώτη με την ψευδή ευμάρεια και τη δεύτερη με την πραγματική φτώχεια.
Jul 27, 2013
«Αυτοί οι τύποι που μας κυβερνούν σκότωσαν την Ελλάδα δύο φορές. Την πρώτη με την ψευδή ευμάρεια και τη δεύτερη με την πραγματική φτώχεια.
Αυτοί που κατασκευάζουν τώρα μια χώρα-ζωτικό χώρο άλλων, μιαχώρα-ειδική οικονομική ζώνη, κατασκεύασαν πρώτα μια χώρα-ντίσνεϋλαντ, μια χώρα-φούσκα, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι η πρώτη κατασκευή ήταν συγκοινωνούν δοχείο για τη δεύτερη. Οι παχιές αγελάδες υπήρξαν το πρελούδιο των ισχνών ή μάλλον ο ψευδής και βραχυπρόθεσμος πλούτος υπήρξε ως προϋπόθεση για τη μακροπρόθεσμη κι οριστική (αν δεν αλλάξει κάτι) φτώχεια.
Το έγκλημα δεν ήταν μόνον κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό, για να έχει επιτυχία έπρεπε να είναι και ηθικό.
Για παράδειγμα: για να ατιμάσει την εργασία ο εκσυγχρονισμός με την ευελιξία και την απασχολησιμότητα, προϋπόθεση ήταν να αιχμαλωτισθεί η κοινωνία στη χαζοχαρουμενιά του λάιφ στάιλ, να καταναλώνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της Αριστεράς τις αμερικανιές με το καντάρι (πολυπολιτισμός, πολιτική ορθότης, μεταμοντερνισμός και άλλα) και να αποκοπείο λαός από τις παραδόσεις του (που έτρεφαν τις ελπίδες του).
Επί «εκσυγχρονισμού» (Μητσοτάκη, Σημίτη, Καραμανλή) η Ελλάδα εισήλθε στον αστερισμό του Κυνισμού. Η διαπλοκή γιγαντώθηκε, ο χρηματισμός νομιμοποιήθηκε, το πελατειακό κράτος αποθεώθηκε, η γραφειοκρατία ιδιωτικοποιήθηκε από τους κρατικοδίαιτους Δυνατούς, μέρος του λαού εκμαυλίστηκε, αποπροσανατολίσθηκε, η προπαγάνδα έγινε η προσευχή μας, ο πολιτισμός επιδοτήθηκε, οι περισσότεροι διανοούμενοι εξώμοσαν, η εθνική αποδόμηση έγινε εθνικό σπορ και η ενιαία σκέψη κυριάρχησε εξορίζοντας ενοχλητικές λέξεις και έννοιες.
Η Ελλάδα έγινε συβαρίτικη. Και κουμάντο σε δαύτην έκαναν οι Κλαζομένιοι. Πας μη κυνικός, κορόιδο.
Η άλλη όψη του ιδίου εγκλήματος άρχισε με την κρίση. Οαπασχολήσιμος θα έπρεπε τώρα να γίνει είλωτας. Για να ολοκληρωθεί το έγκλημα κατά της χώρας -πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό- έπρεπε να αποσαθρωθεί ό,τι είχε απομείνει απ’ το ηθικό του λαού -η ηθική του- καθώς και να αποκαρδιωθούν όσοι άρχιζαν να ξυπνάνε διαπιστώνοντας τη φενάκη του νεοπλουτισμού, βλέποντας τον δρόμο που άνοιγε προς την κόλαση.
Και άρχισε το μπαράζ. Οι τεμπέληδες, οι διεφθαρμένοι, οι μαζί τα φάγαμε, οι κρατικοδίαιτοι (όχι, προς θεού, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, αλλά ο Μήτσος ο κλητήρας, ο επίορκος), οι υπεράριθμοι, αυτοί που δεν τους «αντέχει η οικονομία».
Κι έγινε η δημιουργία ενοχών στον λαό το βασικό εργαλείο για την κατασκευή της Ελλάδας προτεκτοράτου, που (όμως) έχει ακόμα πολύ πλούτο για να φάνε οι Δυνατοί, ξένοι κι εγχώριοι.
Τώρα, το σκηνικό των εγχώριων Δυνατών αναδιατάσσεται (κυρίως εν σχέσει με την εξάρτησή τους απ’ τους ξένους) αλλά κυρίως ολοκληρώνεται το ταξικό καλούπωμα (και παλούκωμα) της Ελλάδας σε μια νέα προκρούστεια κλίνη τροϊκανών προδιαγραφών, που εξασφαλίζουν τη διαρκή κατοχή και λεηλασία της χώρας.
Ο πολικός λόγος που καταναλώνεται, απ’ το «Παναγία, βοηθά!GREXIT!» έως το «Δόξα σοι ο Θεός! success story!» είναι περί όνου σκιάς. Οι μπούρδες Στουρνάρα για πρωτογενές πλεόνασμα το 2014, με την ανεργία να προβλέπεται στο 34% για το 2016, δεν πιάνουν μπάζα – όχι μόνον στην πρέφα, αλλά ούτε στην τρίλιζα.
Η ηθική καταρράκωση του λαού όταν η κυβέρνησή του τον ξεφτιλίζει, η ηθική καταρράκωση του λαού όταν βλέπει την κυβέρνησή του να ξεφτιλίζεται μπροστά στους Επικυριάρχους της, είναι η πρώτη ύλη για την επιτυχία της πολιτικής των απολύσεων, των πτωχεύσεων, των περικοπών, των φόρων και των χρεών.
Κι έτσι η Ελλάδα έχει βρεθεί κάτω από καθεστώς «σοκ και δέους». Ο λαός παρακολουθεί την ίδια του την εξαθλίωση σαν να μην πιστεύει στα μάτια του, διότι το μυαλό του «δεν χωράει» τον παραλογισμό των αντιθέσεων: «Στην καλύβη» αυτοκτονεί ο απελπισμένος και «στο παλάτι» το γλεντάει πλουτίζοντας ακόμα περισσότερο ο ηθικός αυτουργός της αυτοκτονίας.
Στο τελευταίο του τεύχος ο «SPIEGEL» διαπιστώνει: «χωρίς τέλος η κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας». Αν το καλό περιοδικό ήθελε να ’ναι πιο ειλικρινές, θα διαπίστωνε ότι επιτυγχάνει το σχέδιο κατάρρευσης της ελληνικής κοινωνίας.
Oμως για αυτήν τη διαδικασία την τελευταία λέξη την έχει ο λαός.Πάντα την τελευταία λέξη την έχει ο κάθε λαός. Αν η εξαθλίωση θα οδηγήσει τους Eλληνες στην εξέγερση ή την υποταγή είναι πλέον το ερώτημα της συγκυρίας. Eννοιες όπως αφύπνιση παρέλκουν, διότι όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει, κι έννοιες όπως αντίσταση δεν αρκούν.
Κατ’ αναλογίαν προς το μαρξικό «δεν αρκεί να ερμηνεύουμε τον κόσμο, το ζητούμενο είναι να τον αλλάξουμε», δεν αρκεί να έχουμε δίκιο,πρέπει και να το βρίσκουμε. Ποιοι; οι εργαζόμενες τάξεις. Αυτοί πουπαράγουν τον πλούτο. Αυτοί που δεν μπορούν, ακόμα κι αν θα ήθελαν, να εκμεταλλεύονται τους άλλους ανθρώπους.
Χιλιοειπωμένα όλα αυτά. Βεβαίως! Επιστροφή στο μέλλον λοιπόν, πέρα απ’ τις αμερικανιές και τα κλισέ που δηλώνουν «αύριο» ενώ είναι «χθες» – και μάλιστα πρωτόγονο. Το αύριο (όπως και το σήμερα) ως ανθρώπινη υπόθεση, προϋποθέτει το όνειρο - μάλιστα την «οργάνωση του ονείρου» όπως έλεγε ο Μοσκώφ (του «επαναστατικού μας ονείρου» για τους κομμουνιστές). Ο νεοφιλελευθερισμός, το ακροδεξιό αυτό έκτρωμα, έχει βγάλει τα όνειρα των ανθρώπων στην παρανομία.
Αν ο Γκράμσι έλεγε ότι ο «κομμουνισμός είναι οι Κυριακές», ο καπιταλισμός είναι να δουλεύουμε και τις Κυριακές.
Κι ας μην αυτοπαραμυθιάζονται οι έως τώρα «πανταχού νικήσαντες» που ο λαός αδρανεί ή στέκει αμήχανος σαν να ’χει «παραδεχθεί την ήττα».Ουδέποτε φέρονται οι λαοί «σαν να ’ναι έτοιμοι από καιρό να πουν το μεγάλοναι ή το μεγάλο όχι». Το λένε απότομα! Κι αν πουν «όχι», γίνεται της Βαστίλλης…
_______________________
email: stathis@enikos.gr
Η ηθική καταρράκωση του λαού όταν η κυβέρνησή του τον ξεφτιλίζει, η ηθική καταρράκωση του λαού όταν βλέπει την κυβέρνησή του να ξεφτιλίζεται μπροστά στους Επικυριάρχους της, είναι η πρώτη ύλη για την επιτυχία της πολιτικής των απολύσεων, των πτωχεύσεων, των περικοπών, των φόρων και των χρεών.
Κι έτσι η Ελλάδα έχει βρεθεί κάτω από καθεστώς «σοκ και δέους». Ο λαός παρακολουθεί την ίδια του την εξαθλίωση σαν να μην πιστεύει στα μάτια του, διότι το μυαλό του «δεν χωράει» τον παραλογισμό των αντιθέσεων: «Στην καλύβη» αυτοκτονεί ο απελπισμένος και «στο παλάτι» το γλεντάει πλουτίζοντας ακόμα περισσότερο ο ηθικός αυτουργός της αυτοκτονίας.
Στο τελευταίο του τεύχος ο «SPIEGEL» διαπιστώνει: «χωρίς τέλος η κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας». Αν το καλό περιοδικό ήθελε να ’ναι πιο ειλικρινές, θα διαπίστωνε ότι επιτυγχάνει το σχέδιο κατάρρευσης της ελληνικής κοινωνίας.
Oμως για αυτήν τη διαδικασία την τελευταία λέξη την έχει ο λαός.Πάντα την τελευταία λέξη την έχει ο κάθε λαός. Αν η εξαθλίωση θα οδηγήσει τους Eλληνες στην εξέγερση ή την υποταγή είναι πλέον το ερώτημα της συγκυρίας. Eννοιες όπως αφύπνιση παρέλκουν, διότι όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει, κι έννοιες όπως αντίσταση δεν αρκούν.
Κατ’ αναλογίαν προς το μαρξικό «δεν αρκεί να ερμηνεύουμε τον κόσμο, το ζητούμενο είναι να τον αλλάξουμε», δεν αρκεί να έχουμε δίκιο,πρέπει και να το βρίσκουμε. Ποιοι; οι εργαζόμενες τάξεις. Αυτοί πουπαράγουν τον πλούτο. Αυτοί που δεν μπορούν, ακόμα κι αν θα ήθελαν, να εκμεταλλεύονται τους άλλους ανθρώπους.
Χιλιοειπωμένα όλα αυτά. Βεβαίως! Επιστροφή στο μέλλον λοιπόν, πέρα απ’ τις αμερικανιές και τα κλισέ που δηλώνουν «αύριο» ενώ είναι «χθες» – και μάλιστα πρωτόγονο. Το αύριο (όπως και το σήμερα) ως ανθρώπινη υπόθεση, προϋποθέτει το όνειρο - μάλιστα την «οργάνωση του ονείρου» όπως έλεγε ο Μοσκώφ (του «επαναστατικού μας ονείρου» για τους κομμουνιστές). Ο νεοφιλελευθερισμός, το ακροδεξιό αυτό έκτρωμα, έχει βγάλει τα όνειρα των ανθρώπων στην παρανομία.
Αν ο Γκράμσι έλεγε ότι ο «κομμουνισμός είναι οι Κυριακές», ο καπιταλισμός είναι να δουλεύουμε και τις Κυριακές.
Κι ας μην αυτοπαραμυθιάζονται οι έως τώρα «πανταχού νικήσαντες» που ο λαός αδρανεί ή στέκει αμήχανος σαν να ’χει «παραδεχθεί την ήττα».Ουδέποτε φέρονται οι λαοί «σαν να ’ναι έτοιμοι από καιρό να πουν το μεγάλοναι ή το μεγάλο όχι». Το λένε απότομα! Κι αν πουν «όχι», γίνεται της Βαστίλλης…
_______________________
email: stathis@enikos.gr
Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013
Ξενοφοβία online: Αθλιες συνθήκες για τους μετανάστες στα κρατητήρια...
Ξενοφοβία online: Αθλιες συνθήκες για τους μετανάστες στα κρατητήρια...: – BINTEO July 26th, 2013 | Author: Κίνηση "Απελάστε το Ρατσισμό" Στοιβαγμένοι και εξουθενωμένοι στο πάτωμα, σε στενούς δια...
Τρίτη 23 Ιουλίου 2013
Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013
Τρίτη 18 Ιουνίου 2013
Όλα μοιάζουν γνωστά και οικεία στην οδό Σταδίου.
Οδός Σταδίου. Και το στάδιο που είναι;
Και ποιος δεν γνωρίζει την οδό Σταδίου, στο κέντρο της Αθήνας. Ενώνει την Ομόνοια με το Σύνταγμα και σφύζει από ζωή όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας. Την προτιμούν οι διαδηλωτές ή οι γιάπηδες (τράπεζες και ακτίνα του πάλαι ποτέ χρηματιστηρίου). Την προτιμούν οι βιβλιόφιλοι (στοά βιβλίου και επιλεγμένα βιβλιοπωλεία). Την προτιμούν όσοι τρελαίνονται για shopping therapy.
.jpg)
Όλα μοιάζουν γνωστά και οικεία στην οδό Σταδίου.
Εκείνο που, ίσως, προκαλεί την πρώτη εύλογη απορία είναι το ίδιο το όνομα της: Σταδίου; από που και ως που; Που βρέθηκε το Στάδιο; Μήπως υπήρχε κάποτε και το γκρέμισαν; Τίποτα απ' όλα αυτά δεν ισχύει. Σύμφωνα με τον αρχικό πολεοδομικό σχεδιασμό της πόλης των Αθηνών προβλεπόταν ότι η οδός Σταδίου θα φτάσει μέχρι το Παναθηναϊκό Στάδιο. Η αντιβασιλεία του Όθωνα, όμως, δεν προχώρησε στην υλοποίηση του σχεδίου, είτε γιατί δεν υπήρχαν τα απαιτούμενα κονδύλια, είτε γιατί δεν επιθυμούσε προστριβές με τους κτηματίες, που έπρεπε να τους απαλλοτριώσει τα κτήματα, είτε και για τους δύο λόγους.
Έτσι, ο δρόμος έμεινε στη μέση, αλλά διατηρήθηκε το αρχικό όνομα, σαν στοιχειωμένη κατάρα των «πολεοδόμων» Σταμάτη Κλεάνθη, Εδουάρδο Σάουμπερτ, Κλέντσε για να θυμίζει στους γραφειοκράτες ότι έχουν αφήσει το έργο μισοτελειωμένο. Όσο και αν προσπάθησαν τρεις φορές να απαλλαγούν από την «κατάρα» και να τη μετονομάσουν άλλοτε σε οδό "Φειδίου", άλλοτε σε οδό "Ακακιών" (κάποτε υπήρχαν ακακίες στα πεζοδρόμια), άλλοτε σε οδό "Ουίνστον Τσόρτσιλ", το όνομα της, τελικά, παρέμεινε Σταδίου.
Πάντως, η χάραξη της Σταδίου δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Αρκεί να αναλογιστείτε ότι εκεί που τώρα υπάρχει ο πολυσύχναστος δρόμος, μέχρι τη δεκαετία του 1850 ήταν το ποτάμι – ρέμα του Βοϊδοπνίχτη. Μάλιστα, στο ύψος του Αρσακείου υπήρχε γέφυρα για να ενώνει τις δύο όχθες. Το 1852 μία ξαφνική νεροποντή παρέσυρε τη γέφυρα, με αποτέλεσμα να κοπεί η Αθήνα στα δύο. Η πηγή του ρέματος ξεκίναγε από το Λυκαβηττό διερχόταν κατά μήκος της οδού Βουκουρεστίου (τότε την έλεγαν χεζοπόταμο) και διέσχιζε την Σταδίου
Κατά το 1860 το ρέμα σκεπάστηκε και σχηματίστηκε η σημερινή οδός Σταδίου. Στη διάρκεια των έργων επιχωμάτωσης της Σταδίου κατασκευάστηκε και ο πρώτος υπόνομος της πρωτεύουσας από την Γαλλική Αποστολή Δημοσίων Έργων. Έτσι, σχηματίστηκε ο πρώτος ευθύς δρόμος της Αθήνας, με πολύ μεγάλα πεζοδρόμια και ανθοστολίστηκε με πανέμορφες ακακίες. Ακόμα και σήμερα, όμως, το νερό συνεχίζει να περνά υπόγεια γι αυτό και πολλά από τα υπόγεια των παλαιών κτηρίων πλημμυρίζουν. Ό,τι και αν κάνουμε η φύση δε μας ξεχνά ποτέ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)